Deeper life Church

2013 is ons Jaar van Discipelschap. Zelf trek ik als mentor met 12 discipelen op (dat is echt wel mijn maximum) en deel met hen alles wat ik door de jaren heen via mijn voorbeelden van God geleerd heb. De droom is dat zij op hun beurt weer met discipelen optrekken, en hen stimuleren om dat ook weer te doen. Dat is de gedachte die Paulus in 2 Timotheus 2:2 opschrijft: wat jij van mij geleerd hebt, geef dat weer aan anderen door, die in staat zijn om het ook weer aan anderen door te geven. In één vers zie je vier (of vijf) geestelijke generaties. Discipelschap is geen ingeblikte zaak, alsof je een emmertje info doorgeeft. Ik probeer mijn discipelen in mijn leven te laten kijken en vraag ook aan hen wat hun geloof met hun studie, werk, levenskeuzes en -crises te maken heeft. Welke verschil maakt het? Voor welke vragen komen ze te staan en welke antwoorden vinden ze? Welke verborgen schatten? Samen zoeken we ernaar om onze wortels steeds dieper in God en zijn Woord te laten gaan.
Daarom had ik vorige week zoveel herkenning toen het bij Passing the Torch ging over de deeper life church. Ik voel me ontzettend bevoorrecht dat ik zoveel geleerd heb van een klein handjevol mensen (in mijn geval vooral 3 mannen en 1 vrouw) die me niet zeiden "zo moet je het doen", maar die iets in me wakker maakten van "zo wil ik ook zijn". In hen zag ik een leven dicht bij God in de praktijk. Aan hen kon ik ook mijn vragen kwijt, of ze lieten me zien hoe ik zelf met die vragen naar God toe kon gaan. Ze gaven me boeken en artikelen te lezen, of tapes om naar te luisteren.
De meesten van hen zijn inmiddels "bevorderd tot heerlijkheid" en ik heb geleerd om zelf mijn antwoorden te vinden bij God. Zoals één van hen, de oude captain Metcalfe, zei: "Ik wil alleen maar zo'n ouderwetse telefoniste zijn, de verbinding tussen God en jou tot stand brengen en er dan tussenuit stappen". Ik lees nu oude en nieuwe boeken, hoor -zoals afgelopen week- weer hele nieuwe sprekers. Maar soms merk ik ineens hoe oude gesprekken en gedachten terugkomen in de nieuwe. Discipelschap, deeper life, geestelijke transformatie, geestelijke discipline - echo's van A.W. Tozer, the Overcomer, de Keswick conferenties. Een soort christelijke "circle of life" (no Disney New Age intended).
Met deeper life begint alles in een gemeente (maar daarna en daarnaast komt nog een heleboel). Dat diepere leven is allereerst een voortdurende oproep tot bekering en "gekruisigd leven" (remember?!). Dan een oproep tot onderwerping (niet meer ik maar Christus), tot heiliging (overvloedig leven), tot een geestvervuld leven in de kracht van Christus en uiteindelijk tot een getuigend leven (het overvloeiende leven). Vorige week zag ik een Frans-Chinese jeugdkerk vol passie en aanbidding voor God, vol verlangen om beschikbaar te zijn voor Hem. Het werkte zo aanstekelijk! En het was een feest om gisteren weer terug te zijn bij onze eigen tweede generatie. Ik kijk ernaar uit om samen met hen verder te groeien in het leven met God. Sloot C.S. Lewis zijn Narnia cyclus niet af met de oproep van Aslan: "Higher up, further in!"?

Passing the Torch

Deze week was ik vier dagen in Parijs voor een conferentie van de Chinese CAMA kerken in Europa met het thema Passing the Torch – empowering the 2nd generation. Samen met een Algerijnse ex-moslim jeugdwerker (!) was ik daar de enige niet-Chinees tussen 60+ voorgangers, ouderlingen, diakenen en vrijwilligers. Het is enorm inspirerend om samen na te denken over hoe we de 2^e generatie niet alleen kunnen vasthouden (80% verlaat de kerk na hun 18^e verjaardag), maar hoe we nieuwe jongeren kunnen aantrekken, hun geloof verdiepen en samen missionair kunnen worden.

De vier foci in het schema hieronder worden vaak apart benadrukt. Sommige hele bekende kerken willen heel aantrekkelijk zijn door een gelikte podiumpresentatie en de meest gepassioneerde sprekers. Maar je kunt het niet winnen van de wereld. Die heeft altijd meer middelen en meer eigentijdse media en de allerbeste sprekers. Een sticky church maakt mensen in wezen afhankelijk van iets (een ervaring, een relatie, een beloning). Een deeper life church gaat op den duur vaak met de rug naar de wereld staan. Een missional church koestert hulpprojecten of ecologie dichtbij of veraf en moet het ook daarin afleggen tegen niet-christelijke organisaties. TENZIJ we die vier vanuit het diepere leven met elkaar verbinden in een voortdurende opwaartse spiraal.

Als we onze jongeren helpen om hun wortels diep in Jezus te slaan, zichzelf geestelijk te voeden en te groeien in vrucht en visie, dan zullen ze hun blik ook meer naar boven en buiten richten. Ze zullen iets willen betekenen voor mensen buiten de kerk – niet alleen materieel maar ook geestelijk. Daarom zullen ze hun vrienden meenemen naar de kerk: ik wil dat jij ook meemaakt wat ik heb ervaren met Jezus. En als ze groeien in hun geloof en gecoached, getraind en op het werk en de wereld losgelaten worden, zullen ze zich gesterkt en gewaardeerd voelen en blijven. Niet alleen dat, in hun uitdagingen zullen ze steeds meer behoefte hebben aan een dieper leven met Christus. En hoe meer je met Hem leeft, hoe meer drive je voelt om erop uit te gaan met je geloof.

Dit was een feest van herkenning: YES! Dit zijn onze vragen en dit brengt onder woorden wat we zelf hebben ontdekt. Voor onze Nederlandstalige afdeling is dit een Jaar van Discipelschap (voor mijzelf is dit al jaren mijn belangrijkste focus).  Ons doel is dit jaar, nu onze NL bediening zowat verdubbeld is, een geestelijk fundament te leggen in het leven van de jongeren en sommigen te helpen groeien in hun leiderschapspotentieel. Dat was al aan het groeien en daardoor kwam er ook meer missionair hart. We zijn er in de stad op uit gegaan en we gaan er deze zomer opnieuw op uit naar Suriname. We hebben meer autonomie gekregen om als werkgroep onze eigen NL bediening in te richten. De heftige discussie op dit moment is hoe en hoe snel we door kunnen stoten naar een attractional church. Verschillende karakters, achtergronden en gavenmixen botsen dan fors, maar het gesprek moet elkaar scherpen en uitdagen. En de adrenaline schoot door me heen toen ik dacht aan alles wat ik met onze leiders thuis wil en moet bespreken om samen om onze kinderen en jeugd te vormen, bemoedigen, bekrachtigen en los te laten op de wereld. CAN’T WAIT! Maar wat hebben we Gods Geest van genade en gebed nodig!