Het goede nieuws van het koninkrijk omvat de hele schepping en het hele leven. Als christen kan en mag je niet tevreden zijn met "geloven achter de voordeur". Ons geloof is per definitie een publiek geloof. Zoals Paulus het zegt: "De liefde van Christus dringt ons" om als ambassadeurs van de Koning zijn aanbod van vrede, bevrijding en heling te verkondigen. Jezus Messias is de goede herder (een oudtestamentisch beeld van een koning, zoals God de herder van Israël was en is). Hij belooft ons leven en overvloed (Johannes 10:10) - en dat is voor mij werkelijkheid geworden, ook op de diepste punten in mijn leven. Zijn genade en vrede gun ik alle worstelende mensen om me heen.
De donkere kant van het evangelie is dat aan het einde van de tijd de Koning recht zal spreken. Wie Hem in deze wereld heeft afgewezen, wordt zelf afgewezen in de nieuwe wereld die komt. Ik denk dat zo iemand daar zelf ook niet zou willen wezen - in een wereld waar God alles is en in allen. C.S. Lewis schreef al dat de deurknop van de hel alleen aan de binnenkant zit. De ongelovige mens trekt zelf de deur achter zich dicht.Veertig jaar geleden was ik daar zelf ook mee bezig. Ik had God -of beter gezegd: de kerk- bij het grofvuil gezet. Maar ik ontdekte van weeromstuit een gat in mijn ziel dat zich niet liet vullen door boeddhisme (hoe aantrekkelijk ik Zen ook vond), door vurig beleden en gepraktiseerde makrobiotiek of door mystieke religiositeit.
Ik ben nog steeds dankbaar voor de liefde van en voor mijn grootouders, hun gebed, en het getuigenis van kersverse christenen, mijn vrienden. Door hen ontdekte ik dat de honger van mijn hart alleen gestild kon worden door een ontmoeting met de levende God. "Doe je mond wijd open en Ik zal hem vullen", zegt Psalm 81. Customers are our God, stond er op een Chinees hotel waar ik logeerde. Money, money, money makes the world go round, zong Liza Minelli eertijds in de film Cabaret. Wat een armzalige wereld, een hap uit een suikerspin, "najagen van wind" (Prediker). Niet godsdienst maar geld is de opium van het volk. Hoeveel rijker is een leven van geloof, vrede en gerechtigheid!Een beetje gelijk had Marx wel: geloof in God is verslavend. Hoe meer ik Hem leer kennen, hoe meer ik verlang om Hem beter te kennen en nog veel meer op Hem te gaan lijken. Alleen dan kan ik mijn zelfzucht en gemakzucht overwinnen om erop uit gaan en met Jezus mensen te ontmoeten. God is liefdevol en heilig. Hij wil dat zijn volk Hem kent en zijn karakter ademt. Jezus riep zijn eerste discipelen ook om eerst bij Hem te zijn en dan erop uit gestuurd te worden met zijn boodschap (Marcus 3:13-15). Eerst wortelen, dan vrucht dragen. Eerst de liefde leren kennen, dan liefde geven.
Zo heb ik de laatste maanden meermalen gebedswandelingen gemaakt. Niet om straathoeken te zalven, maar om met open ogen te bidden: "Heer, waar en hoe kan ik hier in de stad uw koninkrijk en uw gerechtigheid zoeken? Laat mij de mensen zien met Uw ogen!" Binnenkamer en buitenwereld worden communicerende vaten. Het evangelie van Jezus omvat alles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten